Korte termijn fraude (het meest voorkomende type fraude) is als een bedrijf wordt opgezet met de enige intentie om in korte tijd leveranciers te frauderen.
Dit wordt gekarakteriseerd door het plaatsen van diverse kleine orders bij diverse leveranciers in verschillende branches. De goederen worden snel doorverkocht tegen dumpprijzen en de fraudeur verdwijnt met het geld.
Wat moet je jezelf als leverancier afvragen?
Hoe lang bestaat het bedrijf? Is het nieuw? Is het een familiebedrijf? Wat is de entiteit en komt het overeen met het type/grootte van het bedrijf waarin je geneigd bent te geloven? Wat is afgegeven aan visitekaartjes, briefhoofd-papier en website informatie en ziet dit er professioneel en legitiem uit? Als er referenties zijn afgegeven, check deze dan op legitimiteit.
Rode vlaggen:
- Alleen mobiele telefoonnummers en geen vast nummer voorhanden
- Een professionele website met weinig functionaliteiten
- De klant is over het algemeen niet geïnteresseerd in de prijs en of onderhandelt hier niet over
- Een ongewoon korte periode tussen het eerste contact, plaatsing van de order en levering
- Plaatsing van een (veel) kleine order(s) gevolgd door een veel groter verzoek
- De debiteur verzoekt de goederen te kunnen ophalen en doet dit in transportmiddelen zonder reclame-uitingen
- Conflicterende sectoren; de debiteur zit in een andere branche dan de leverancier
- De debiteur wil té graag voorzien in referenties, cijfers etc.
- De geregistreerde kantooradressen zijn postbussen of service kantoren
Wat kun je zelf doen?
Leveranciers kunnen de volgende checks doen om te kijken of hun klanten echt zijn:
- Noteer de naam van de contactpersoon, vast telefoonnummer en website
- Fraudeurs maken veelal gebruik van mobiele telefoonnummers en Gmail-en Hotmail adressen
- Kijk uit voor websites met weinig functionaliteiten
- Kijk in documentatie naar de grammatica en spelling en komt dit overeen met wat er van een dergelijk bedrijf mag worden verwacht
- Ga niet alleen af op de contact nummers waarin de klant heeft voorzien. Bel het bedrijf op en check of degene die de order heeft geplaatst daadwerkelijk voor dat bedrijf werkt én dat die persoon zich bewust is van het feit dat een order onder zijn/haar naam is geplaatst.
- Kijk uit voor ‘valse’ websites. Kijk altijd naar alternatieven voor het adres wat je hebt gekregen. Fraudeurs zetten vaak bijna identieke websites op met een iets afwijkende naam ten opzichte van ‘echte’ website
- Gebruik Google streetview om te kijken of het opgegeven adres werkelijk bestaat en of het authentiek is
- Train transport personeel om alleen op specifieke bestemmingen te leveren en vermoedens van fraude tijdig te melden. In ieder geval voordat zij de goederen daadwerkelijk afleveren
- Vraag een BTW nummer op en check de validiteit op http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies
Wat doet Atradius?
Als aanvulling op deze punten checkt Atradius bij het afgeven van kredietlimieten het volgende:
- De grootte van het bedrijf
- Recente veranderingen in eigenaarschap
- Wijziging van ‘slapend’ naar ‘handelend’
- Wijziging in bedrijfsactiviteit
- Frequentie van limiet aanvragen bijvoorbeeld veel limiet aanvragen in korte tijd
- Het contact met de klant is té frequent en té veel gericht op helpen of het geven van aanvullende informatie
- Conflicterende branches: is het aannemelijk als bijvoorbeeld een AFG groothandel schoenen, computers, cosmetica etc. aankoopt. Dit lijkt vreemd maar het gebeurt echt!
- Hoe de cijfers over het eerste jaar zijn: Te mooi om waar te zijn is veelal ook echt te mooi om waar te zijn.
Als elk afzonderlijk punt bestaat zal het niet noodzakelijk een fraude geval zijn. Als er echter verschillende punten naast elkaar bestaan dan doet het vermoeden van fraude zich voor.
Het wordt uiteraard aanbevolen om fraude te melden in bij de politie. Licht echter ook andere instanties in die baat hebben bij deze kennis. U voorkomt hiermee verdere verspreiding van frauduleuze praktijken.